Posts Tagged ‘ηλικιωμένοι’

Πρόβλεψη-σοκ για μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας κατά 16,7% έως το 2050 – Oι μισοί Έλληνες άνω των 50 ετών

23 Μαΐου 2021

Μείωση και γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας – Απαιτουνται άμεσα μέτρα

Πρόβλεψη-σοκ για μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας κατά 16,7% έως το 2050 - Oι μισοί Έλληνες άνω των 50 ετών

Μεγάλη μείωση του πληθυσμού στην Ελλάδα τις επόμενες δεκαετίες δείχνουν οι προβολές των δημογραφικών τάσεων της Eurostat.

Οι επί τέσσερις δεκαετίες χαμηλοί δείκτες γονιμότητας έχουν αλλάξει δραματικά την ηλικιακή δομή του πληθυσμού, καθώς:

  • μειώνεται ο αριθμός των μαθητών και φοιτητών,
  • αυξάνεται η μέση ηλικία των εργαζομένων και έχει αρχίσει η συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού,
  • μειώνεται ο πληθυσμός σε αναπαραγωγική ηλικία, ενώ οι μισοί Έλληνες είναι πλέον άνω των 50 ετών.

Οι επιπτώσεις από αυτή την εξέλιξη δεν αφορούν μόνο στη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά επιδρούν στο σύνολο της οικονομίας, στην υγεία, την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή. Όσο αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής αλλάζει η συχνότητα εμφάνισης ασθενειών, αυξάνονται οι δαπάνες για περίθαλψη, δημιουργούνται νέες ανάγκες για μακροχρόνια φροντίδα ηλικιωμένων. Παράλληλα, μειώνονται τα φορολογικά έσοδα, αλλάζουν τα καταναλωτικά πρότυπα, τα επίπεδα αποταμίευσης, επηρεάζονται οι τιμές των ακινήτων και ενισχύονται οι περιφερειακές ανισότητες.

«Η ηλικιακή μας πυραμίδα είναι αντεστραμμένη εις βάρος των νέων και οι δημογραφικές προβολές δείχνουν ότι επίκειται επιδείνωση της κατάστασης. Ζούμε περισσότερο και γεννάμε λιγότερο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 2030 η Ελλάδα αναμένεται να είναι η πιο γερασμένη Ευρωπαϊκή χώρα, ξεπερνώντας την Ιταλία. Η δημογραφική γήρανση πιέζει τα διανεμητικά συστήματα, καθώς διαρκώς περισσότεροι συνταξιούχοι μοιράζονται τις εισφορές διαρκώς λιγότερων ασφαλισμένων και τα οδηγεί, αναπόδραστα, σε χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης» επισημαίνει ο υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων Πάνος Τσακλόγλου.

«Η νέα πραγματικότητα δεν θα μας φέρει απαραίτητα αντιμέτωπους με ένα «δημογραφικό αδιέξοδο» αν εγκαίρως επιστρατεύσουμε όλα τα διαθέσιμα εργαλεία και προχωρήσουμε με συντονισμένες ενέργειες. Η ενεργός και υγιής γήρανση δεν αφορά μόνο τους ηλικιωμένους αλλά το σύνολο του πληθυσμού και βάζει τις βάσεις της από την παιδική ηλικία» υποστηρίζει η καθηγήτρια Οικονομικής Δημογραφίας  Αλεξάνδρα Τραγάκη.

«Με άλλα λόγια απαιτείται μια νέα οπτική, μια νέα νοοτροπία προκειμένου να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε ένα αναξιοποίητο μέχρι στιγμής κομμάτι του πληθυσμού καταργώντας στερεότυπα και δημιουργώντας ευκαιρίες προς όφελος όλων. Η διαχείριση του δημογραφικού σήμερα χρειάζεται μια πολιτική ανάλογη αυτής που ακολουθήθηκε πριν από 25 χρόνια για την ευαισθητοποίηση γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα και την κλιματική αλλαγή» τονίζει.

Οι προβλέψεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ

Σύμφωνα με τις προβλέψεις της ΕΛ.ΣΤΑΤ ο αστικός πληθυσμός στην Ελλάδα προβλέπεται ότι το 2050 θα είναι μειωμένος κατά 16,7% σε σχέση με το 2019, ενώ στις περισσότερες (15) χώρες της ΕΕ αναμένεται ότι θα αυξηθεί, από 2,3% στην Κροατία έως 35,4% στη Μάλτα.

Εκτός από τη Μάλτα, σε δύο ακόμη χώρες της ΕΕ – την Ιρλανδία και τη Σουηδία – προβλέπεται να αυξηθεί ο πληθυσμός τους περισσότερο από 20% (κατά 29,2% και 25,1%, αντίστοιχα.

Η προβλεπόμενη μείωση του αστικού πληθυσμού στην Ελλάδα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη μετά από αυτή στη Λετονία (17,7%). Μείωση πληθυσμού πάνω από 10% προβλέπεται και για την Πολωνία (10,3%).

Στην Ελλάδα προβλέπεται επίσης μείωση του αγροτικού πληθυσμού το 2050, σε ποσοστό μικρότερο από 10%, καθώς και του πληθυσμού στις ενδιάμεσες περιοχές, με ακόμη μικρότερο ποσοστό.Εικόνα

Ο αγροτικός πληθυσμός αναμένεται να ακολουθήσει πτωτική τάση στις περισσότερες (20) χώρες της ΕΕ, με ποσοστά από 43,5% στη Λιθουανία έως 0,6% στην Αυστρία. Μειώσεις πάνω από 20% προβλέπονται στη Λετονία (37,6%), τη Βουλγαρία (26,8%), τη Ρουμανία (25%) και την Κροατία (23,3%). Αύξηση αναμένεται μόνο σε τέσσερις χώρες – την Ιρλανδία (24,5%), τη Σουηδία (10,9%), τη Δανία (1,2%) και το Βέλγιο (1%).

Ανάλογη μείωση προβλέπει και μελέτη που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από την Επιτροπή.   

Στο 2021 Ageing Report και στους ειδικού πίνακες για την Ελλάδα καταγράφεται πτώση πληθυσμού από τα 10,7 εκατ το 2019 στα 9,5 εκατ. το 205 και στα 8,6 εκατ. το 2070.

Τα ευρήματα αυτά μάλιστα κινητοποίησαν και τον επικεφαλής του ESM ο οποίος ανέδειξε τη γήρανση του πληθυσμού σε μία πολύ μεγάλη πρόκληση για τη χώρα συστήνοντας πρωτοβουλίες αντιστάθμισής της μέσα από αύξηση της απασχόλησης γυναικών και μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων αλλά και με πρωτοβουλίες αναστροφής του brain drain ανάλογες με αυτές της Πορτογαλίας και της Πολωνίας.  Για να είναι «υγιής», μέσα από αύξηση των εισφορών η χρηματοδότηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης και να μπορεί να διατηρηθεί η πολιτική μείωσης του ασφαλιστικού βάρους στην εργασία και διατήρησης επαρκών επιπέδων συντάξεων τα επόμενα χρόνια και 10ετίες.

Η Επιτροπή με εναλλακτικά σενάρια για όλους αυτούς τους παράγοντες (πχ  υψηλότερη παραγωγικότητα, μεγαλύτερη κατά 10% συμμετοχή στην εργασία των πιο «ώριμων» ηλικιακά εργαζομένων και αύξηση του εργατικού δυναμικού μέσω μετανάστευσης) αποδεικνύει πως θα υπάρχει μεγάλο όφελος στη δαπάνη για συντάξεις ως αναλογία του ΑΕΠ και άρα στη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού στο μέλλον.  

Αγγελική Μαρίνου

ΠΗΓΗ: Insider.gr (23 Μαϊου 2021)

To δημογραφικό υπονομεύει (και) το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας

31 Οκτωβρίου 2018

Σύμφωνα με την PwC, αύξηση πληθυσμού κατά 100.000 οδηγεί σε άνοδο κατά 3% τού κατά κεφαλήν ΑΕΠ, ενώ αύξηση των ηλικιωμένων (άνω των 65 ετών) κατά περίπου 50.000 οδηγεί σε μείωση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 15%

Κοινός τόπος είναι ότι το δημογραφικό πρόβλημα παραμένει μία από τις μεγαλύτερες πληγές της Ελλάδας. Με τους θανάτους να ξεπερνούν τις γεννήσεις, τους νέους και μορφωμένους να μεταναστεύουν και την Ελλάδα να έχει έναν από τους πιο γερασμένους πληθυσμούς στην Ευρώπη, όχι μόνο η χώρα δεν θα μπορεί τις ερχόμενες δεκαετίες να παράγει επαρκή πλούτο για τους πολίτες της, αλλά ίσως βρεθεί αντιμέτωπη με την ίδια τη βιωσιμότητά της ως ενός σύγχρονου έθνους-κράτους. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα δημογραφικό αδιέξοδο που δεν πλήττει μόνο τον πληθυσμό της αλλά υπονομεύει και την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.

Μια αύξηση π.χ. του πληθυσμού της Ελλάδας κατά περίπου 100.000, οδηγεί σε άνοδο 3% του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας, εκτιμούσε η PwC, ενώ αντίθετα μια αύξηση των ηλικιωμένων στην Ελλάδα (άνω των 65 ετών) κατά περίπου 50.000, που αυξάνει την ανάγκη στήριξης και πρόνοιας, ενδέχεται να οδηγήσει σε μείωση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ κατά περίπου 15%. Η Ελλάδα βγαίνοντας από την κρίση θα πρέπει να μετατρέψει το δημογραφικό της κενό σε οικονομικό και κοινωνικό πλεόνασμα έτσι ώστε να διατηρήσει θετικές προοπτικές ανάπτυξης στο μέλλον. Σύμφωνα με την PwC, για να δημιουργηθούν οι βάσεις για την ανοικοδόμηση της ελληνικής οικονομίας απαιτείται ένα μείγμα πολιτικών που θα περιλαμβάνει δράσεις για τον περιορισμό της υπογεννητικότητας.

Τέτοιες πολιτικές θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

• Την ελαφρότερη φορολόγηση πολύτεκνων οικογενειών.

• Τη δωρεάν ή με χαμηλό κόστος παροχή υπηρεσιών σε οικογένειες που αποφασίζουν να αποκτήσουν παιδί.

• Τη μείωση του απαιτούμενου αριθμού παιδιών ώστε να θεωρηθεί μια οικογένεια πολύτεκνη.

Τυπικά η δημογραφική κατάρρευση του ελληνικού πληθυσμού ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, όταν οι γεννήσεις ανά έτος μειώθηκαν από τις 150.000 στις 100.000, φτάνοντας στο 2011 που για πρώτη φορά ο αριθμός των θανάτων ξεπέρασε αυτόν των γεννήσεων κατά περίπου 30 χιλιάδες. Χαρακτηριστικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της κρίσης ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κατά 370.000 άτομα. Η εισροή των μεταναστών συνέβαλε αρχικά στην ανακοπή της πτωτικής τάσης της υπογεννητικότητας (1991-2000), όπου οι μετανάστες στη χώρα αυξάνονταν κατά 6% ετησίως. Από το 2008 και μετά οι μεταναστευτικές ροές προς τη χώρα περιορίστηκαν, ενώ παράλληλα μέρος του ανθρώπινου δυναμικού και μάλιστα υψηλών δεξιοτήτων μετανάστευσε στο εξωτερικό («brain drain»), με την Ελλάδα να έχει την τρίτη θέση μετά την Κύπρο και την Ισπανία όσον αναφορά το ποσοστό των νέων που εγκαταλείπουν τη χώρα τους. Όλα αυτά είχαν αντίκτυπο και στην αλλαγή της ηλικιακής σύστασης της χώρας, με τον πληθυσμό άνω των 65 να τριπλασιάζεται από 7% που ήταν το 1960 σε 20% το 2015. Κατά συνέπεια η διάμεσος ηλικία, ηλικία που χωρίζει τον πληθυσμό σε δύο ισόποσες ηλικιακές ομάδες, από τα 31 έτη που ήταν το 1960, άγγιξε τα 43 το 2015.

Η μέση Ελληνίδα πλέον δεν γεννά δύο παιδιά, που στατιστικά απαιτούνται ώστε να φέρει στη ζωή μία κόρη που θα την αντικαταστήσει. Ο δείκτης γονιμότητας της μέσης Ελληνίδας έχει πέσει στα 1,3 παιδιά, όταν τη δεκαετία του 1960 βρισκόταν στα 2,3 παιδιά ανά γυναίκα, πάνω από το όριο αντικατάστασης γενεών (2,1 παιδιά ανά γυναίκα). Από τους κύριους παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση ενός τοκετού είναι το διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού, η δαπάνη ενός τοκετού καθώς και η προσβασιμότητα στο σύστημα υγείας. Η οικονομική ύφεση ουσιαστικά εξέθεσε το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδας, το οποίο όπως εκτιμά η μελέτη της PwC θα συνεχιστεί στο μέλλον εάν δεν ληφθούν μέτρα αντιμετώπισής του.
Εξάλλου, πρόσφατη μελέτη π.χ. του Ινστιτούτου του Βερολίνου εκτιμούσε ότι ο πληθυσμός της χώρας μας θα μειωθεί στα 9,9 εκατομμύρια ως το 2030 και στα 8,9 εκατομμύρια ως το 2050 (8,3 εκατομμύρια, υποστηρίζουν οι πιο απαισιόδοξες μελέτες), σε σύγκριση με 10,7 εκατομμύρια περίπου σήμερα και 11,1 εκατομμύρια το 2009, προτού δηλαδή η «Μεγάλη Ελληνική Υφεση» αρχίσει να ξεδιπλώνεται, ενώ και η Eurostat αποφάνθηκε ότι το 2080 με 7,2 εκατομμύρια ανθρώπους η Ελλάδα θα βρίσκεται στο ναδίρ της ΕΕ.

Μαντικίδης Τάσος

ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ (31.10.2018)